W celu zapewnienia bezpiecznego użytkowania Hitachi R Z440es9kt, należy przestrzegać określonych środków ostrożności. Przed uruchomieniem urządzenia należy zapoznać się z instrukcją i upewnić się, że wszystkie urządzenia są podłączone zgodnie z zaleceniami. Podczas korzystania z urządzenia należy unikać dotykania części wewnętrznych, aby uniknąć porażenia prądem lub uszkodzenia urządzenia. Ważne jest również, aby zawsze używać odpowiedniego okablowania, aby uniknąć przegrzania i uszkodzenia. Ponadto, należy wymieniać uszkodzone lub zużyte komponenty na czas i zachować szczególną ostrożność, gdy używa się urządzenia w trudnych warunkach.
Ostatnia aktualizacja: Środki ostrożności dotyczące stosowania Hitachi R Z440es9kt
Zasada ostrożności
STRESZCZENIE DOKUMENTU:
Komunikat (KOM(2000) 1 wersja ostateczna) dotyczący stosowania zasady ostrożnościJAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO KOMUNIKATU?- W niniejszym komunikacie wyjaśniono mechanizm zasady ostrożności, która pozwala szybko reagować w obliczu możliwego zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin, lub w celu ochrony środowiska. W przypadku gdy w oparciu o dane naukowe nie można dokonać pełnej oceny zagrożenia, przywołanie tej zasady pozwala na przykład zapobiec dystrybucji produktów, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia, a nawet wycofać je z rynku.W komunikacie określone zostały wspólnotowe wytyczne dotyczące stosowania zasady ostrożności.
Aby zagwarantować odpowiedni poziom ochrony środowiska i zdrowia w obszarze negocjacji międzynarodowych, ustanowienie zasady ostrożności musi mieć także pozytywny wpływ na poziomie międzynarodowym. W rzeczywistości została ona uznana przez różne konwencje międzynarodowe oraz wymieniona jest w porozumieniu w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych (porozumienie SPS) przyjętym w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO).
Przywołanie zasady ostrożnościWedług Komisji Europejskiej zasadę ostrożności można przywołać, w przypadku gdy zjawisko, produkt lub działanie może stanowić potencjalne zagrożenie, zidentyfikowane w ramach naukowej i obiektywnej oceny, jeżeli taka ocena nie pozwala na określenie z wystarczającą pewnością tego zagrożenia.
Przywołanie tej zasady wpisuje się w ogólne ramy analizy zagrożeń (która poza oceną obejmuje zarządzanie zagrożeniami i komunikację zagrożeń), a dokładniej w ramy zarządzania zagrożeniami, które odnoszą się do etapu podejmowania decyzji.
Komisja podkreśla, że zasadę ostrożności można przywołać tylko w przypadku ewentualnego zagrożenia i pod żadnym pozorem nie może ona uzasadniać podjęcia decyzji arbitralnej.
Przywołanie zasady ostrożności jest więc uzasadnione, jeżeli spełnione są trzy wstępne warunki:
zidentyfikowano potencjalnie negatywne skutki,przeprowadzono ocenę dostępnych danych naukowych,nie ma pewności naukowej.Środki ostrożnościOgrany odpowiedzialne za zarządzanie zagrożeniami mogą zadecydować o ewentualnym podjęciu działań w zależności od poziomu zagrożenia. Jeżeli poziom jest wysoki, można przyjąć kilka kategorii środków. Mogą to być proporcjonalne akty prawne, akty dotyczące finansowania programów badawczych, informowania ludności itd.
Wspólnotowe wytyczneU podstaw przywołania zasady ostrożności leżą trzy konkretne zasady:
jej wdrożenie powinno opierać się na możliwie najpełniejszej ocenie naukowej, przy czym ocena ta powinna jak najlepiej określać stopień niepewności naukowej,podjęciu każdego ewentualnego działania powinna towarzyszyć ocena zagrożenia i ewentualne skutki w przypadku niepodjęcia żadnego działania,wraz z udostępnieniem wyników oceny naukowej lub oceny zagrożenia wszystkie zainteresowane strony powinny mieć okazję zbadać różne środki ostrożności.W przypadku przywołania zasady ostrożności poza konkretnymi zasadami stosuje się też pięć zasad ogólnych. Są one następujące:
podjęte środki muszą być proporcjonalne do docelowego poziomu ochrony,środków nie należy stosować w sposób dyskryminacyjny,środki muszą być zgodne ze środkami przyjętymi w sytuacjach podobnych lub opierających się na podobnym podejściu,potencjalne zalety i wady danego działania lub braku działania muszą zostać poddane analizie,w świetle rozwoju nauki środki muszą być ponownie poddane analizie.Ciężar dowoduW większości przypadków konsumenci europejscy i stowarzyszenia, które ich reprezentują, muszą udowodnić istnienie zagrożenia związanego z wprowadzoną na rynek procedurą lub z wprowadzonym produktem, przy czym obowiązek ten nie obejmuje lekarstw, pestycydów ani dodatków do żywności.
W przypadku działania podjętego w ramach zasady ostrożności na producenta, wytwórcę lub importera może zostać nałożony obowiązek udowodnienia braku zagrożenia. Taka możliwość musi zostać poddana indywidualnej analizie i nie można nią objąć w sposób ogólny wszystkich produktów i procesów wprowadzonych na rynek.
KONTEKSTWięcej informacji:
Komunikat prasowy na stronie internetowej Komisji EuropejskiejGŁÓWNY DOKUMENTKomunikat Komisji dotyczący stosowania zasady ostrożności (KOM(2000) 1 wersja ostateczna z dnia 2 lutego 2000 r. )
Ostatnia aktualizacja: 30. 11. 2016
Wydawany z przepisu lekarza – Rp
POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Liofilizat i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań.
Rozwiń wszystkie
1 ml produktu po rekonstrukcji zawiera:
szczep D1701 Parapoxvirus ovis RP ≥1
co odpowiada:
1 dawka do podawania kotom lub psom (1 ml) zawiera:
szczep D1701 Parapoxvirus ovis nie mniej niż 230 IFN*
1 dawka do podawania koniom, bydłu lub świniom (2 ml) zawiera:
szczep D1701 Parapoxvirus ovis nie mniej niż 460 IFN*
*jednostki interferonowe
Wykaz wszystkich substancji pomocniczych, patrz sekcja "DANE FARMACEUTYCZNE / WYKAZ SUBSTANCJI POMOCNICZYCH"
Docelowe gatunki zwierząt
Pies, kot, koń, bydło, świnia.
Wskazania lecznicze dla poszczególnych docelowych gatunków zwierząt
Produkt przeznaczony jest do niespecyficznej immunomodulacji dla psów, kotów, koni, bydła i świń. Zalecany jest w zapobieganiu i leczeniu chorób infekcyjnych oraz w sytuacjach spadku odporności związanych ze stanami stresu.
Przeciwwskazania
Brak.
Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u każdego z docelowych gatunków zwierząt
Produkt nie może być traktowany jako alternatywa dla szczepień ochronnych i leczniczych.
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania
Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt
Brak
Specjalne środki ostrożności dla osób podających produkty lecznicze weterynaryjne zwierzętom
Po przypadkowej samoiniekcji należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie.
Działania niepożądane (częstotliwość i stopień nasilenia)
Niekiedy w miejscu iniekcji może pojawić się niewielki, niebolesny obrzęk, który samoczynnie ustępuje w ciągu ok. 1 tygodnia po podaniu.
Stosowanie w ciąży, laktacji lub w okresie nieśności
Może być stosowany w okresie ciąży i laktacji.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi lub inne rodzaje interakcji
W okresie 7 dni przed podaniem i 7 dni po podaniu nie powinno się stosować środków o działaniu immunosupresyjnym, gdyż mogą one hamować efekt immunostymulacji.
Dawkowanie i droga(-i) podania
Dawkę dla psów i kotów stanowi 1 ml produktu (230 IFN) podawanego podskórnie.
Dawkę dla koni, bydła i świń stanowią 2 ml produktu (460 IFN) podawanego domięśniowo.
Produkt należy podawać zwierzętom trzykrotnie, wg następującego schematu:
Przedawkowanie (objawy, sposób postępowania przy udzielaniu natychmiastowej pomocy, odtrutki), jeżeli niezbędne
W przeprowadzonych badaniach nie zaobserwowano żadnych negatywnych skutków przedawkowania.
Okres (-y) karencji
Psy, koty – nie dotyczy.
Konie, bydło, świnie – zero dni.
Grupa farmakoterapeutyczna: Produkty przeciwnowotworowe i immunomodulujące. Immunostymulatory. Inne Immunostymulatory.
Kod ATCvet: QL03AX
Produkt ma postać liofilizatu, do którego załączony jest rozpuszczalnik. Zawiera inaktywowany Parapoxvirus ovis, który posiada silne właściwości immunomodulacyjne. Mechanizm działania polega na stymulacji niespecyficznych mechanizmów odpornościowych i przejawia się aktywacją komórek bójczych, pobudzeniem proliferacji limfocytów, aktywacją makrofagów i uwalniania mediatorów odpowiedzi immunologicznej oraz produkcji interferonu. Te właściwości produktu wpływają na osłabienie objawów chorobowych, skrócenie czasu ich trwania, zakres rozprzestrzeniania się infekcji w stadzie. Produkt jest szczególnie przydatny w leczeniu polietiologicznych chorób infekcyjnych oraz w stanach zagrożenia chorobami zakaźnymi.
Skład jakościowy substancji pomocniczych
Liofilizat:
Stabilizator L2
Rozpuszczalnik:
Woda do wstrzykiwań
Główne niezgodności farmaceutyczne
Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.
Okres ważności
Okres ważności produktu leczniczego weterynaryjnego zapakowanego do sprzedaży: 30 miesięcy.
Okres ważności po rekonstytucji zgodnie z instrukcją: zaleca się niezwłocznie zużyć całe opakowanie produktu, maksymalny okres przechowywania przygotowanego roztworu wynosi 8 godzin w temperaturze 2°C – 8°C.
Specjalne środki ostrożności przy przechowywaniu
Przechowywać w lodówce (2oC – 8oC). Chronić przed światłem. Chronić przed bezpośrednim działaniem słońca. Nie zamrażać.
Rodzaj opakowania bezpośredniego i skład materiałów z których je wykonano
Szklane fiolki zamknięte gumowym korkiem i aluminiowym kapslem zawierające osobno liofilizat i rozpuszczalnik pakowane w pudełka tekturowe lub plastikowe zgodnie z poniższym opisem:
Niektóre wielkości opakowań mogą nie być dostępne w obrocie.
Specjalne środki ostrożności dotyczące unieszkodliwiania niezużytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub odpadów pochodzących z tego produktu
Niewykorzystany produkt leczniczy weterynaryjny lub jego odpady należy unieszkodliwić w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami.
Axtil to doustny lek zawierający substancję czynną, ramipril. Lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia, niewydolności serca, a także zmniejszeniu ryzyka wystąpienia zawału serca, udaru mózgu lub choroby nerek. Axtil zmniejsza wytwarzanie substancji zwiększających ciśnienie krwi, rozluźnia naczynia krwionośne i ułatwia pompowanie krwi przez serce.
Jaromond / Shutterstock
- Axtil – działanie Axtil – wskazaniaAxtil – dawkowanieAxtil – przeciwwskazaniaAxtil – ciąża i karmienie piersiąAxtil – prowadzenie pojazdówAxtil – interakcje z innymi środkamiAxtil – skutki uboczneAxtil – środki ostrożności
Axtil – działanie
Axtil to lek zawierający substancję czynną, czyli ramipril, która należy do grupy leków zwanych inhibitorami ACE (inhibitory konwertazy angiotensyny).
Axtil sprawia, że nasz organizm wytwarza mniej substancji, które mogą zwiększać ciśnienie krwi. Dodatkowo lek ten rozluźnia oraz rozszerza naczynia krwionośne i ułatwia pompowania krwi przez serce w całym organizmie.
Axtil – wskazania
Axtil to lek stosowany w leczeniu nadciśnienia, oraz obniżenia ryzyka zawału serca lub udaru mózgu. Lek Axtil stosowany jest również w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia lub nasilania się już istniejącej choroby nerek oraz w celu leczenia serca, gdy nie jest ono zdolne do tłoczenia wystarczającej ilości krwi potrzebnej organizmowi (niewydolność serca). Axtil ma także zastosowanie u pacjentów z niewydolnością serca po zawale mięśnia sercowego.
Zobacz też: Czym są i jak się objawiają choroby nerek?
Axtil – dawkowanie
Jak każdy inny lek, Axtil należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Lek należy przyjmować doustnie każdego dnia o tej samej porze, a tabletki popijać płynem.
W przypadku nadciśnienia tętniczego, rekomendowana dawka początkowa to 1, 25 mg lub 2, 5 mg raz dziennie. Dawkę tę należy stopniowo zwiększać, aż do uzyskania pożądanych wartości ciśnienia tętniczego (maksymalnie dawka nie powinna wynosić więcej, niż 10 mg raz dziennie). Jeśli pacjent przyjmuje diuretyki, to może być wymagana ich odstawienie lub zmniejszenie dawki przed rozpoczęciem przyjmowania leku Axtil.
W przypadku zapobiegania wystąpieniu zawału serca lub udaru mózgu dawka początkowa wynosi zwykle 2, 5 mg raz na dobę. Jeśli celem jest zmniejszenie lub opóźnienie pogarszania się choroby nerek, to początkowa dawka może wynosić 1, 25 mg lub 2, 5 mg raz dziennie (rekomendowana dawka wynosić 1, 25 mg lub 2, 5 mg raz dziennie). W obu przypadkach dawki mogą zostać zwiększone, jeśli tak zdecyduje lekarz.
W przypadku leczenia niewydolności serca, rekomendowana dawka początkowa to 1, 25 mg raz dziennie, a maksymalnie nie może ona przekroczyć 10 mg na dobę. Zaleca się dawkowanie dwa razy na dobę.
W przypadku leczenia przebytego zawału serca, rekomendowana dawka początkowa to 1, 25 mg raz dziennie do 2, 5 mg dwa razy dziennie.
Jeśli pacjent to osoba w podeszłym wieku, lekarz prawdopodobnie zmniejszy dawkę początkową leku i będzie wolniej zmieniał jego dawkowanie.
W przypadku zażycia dawki większej niż zalecana należy natychmiast zwrócić się do lekarza lub skontaktować się z najbliższym oddziałem ratunkowym.
W przypadku pominięcia dawki leku, kolejną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Nie zaleca się także stosowania dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Przeczytaj również: Lekarz przestrzega: tych leków nie wolno łykać po godzinie 18
Axtil – przeciwwskazania
Przeciwwskazaniem do stosowania leku Axtil jest uczulenie na ramipryl lub jakikolwiek inny lek będący inhibitorem ACE bądź którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
Wśród przeciwwskazań do stosowania leku Axtil wymienia się również:
- dializę lub inny rodzaj filtracji krwi;zwężenie tętnicy nerkowej;bardzo niskie lub niestabilne ciśnienie krwi;cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek oraz przyjmowanie leku obniżającego ciśnienie krwi zawierającego aliskiren.
Co więcej, lek Axtil nie powinien być przyjmowany w okresie ostatnich 6 miesięcy ciąży.
W przypadku wątpliwości pacjent powinien poradzić się lekarza przed zastosowaniem leku Axtil.
Axtil – ciąża i karmienie piersią
W przypadku gdy pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem leku Axtil.
Leku Axtil nie zaleca się przyjmować w okresie pierwszych 12 tygodni ciąży, a po 13 tygodniu ciąży wspomnianego leku nie wolno stosować, ponieważ może szkodliwie wpłynąć na dziecko. W przypadku zajścia w ciążę w czasie przyjmowania leku Axtil należy natychmiast poinformować lekarza. Zalecana jest zmiana sposobu leczenia przed planowaną ciążą.
Zobacz też: Świadome wybory. Dieta i suplementacja w ciąży
Axtil – prowadzenie pojazdów
Lek Axtil może powodować zawroty głowy, dlatego przy stosowaniu wspomnianego środka nie należy prowadzić pojazdów oraz używać narzędzi lub maszyn.
Axtil – interakcje z innymi środkami
Axtil jak każdy inny lek może wchodzić w interakcje z innymi środkami, dlatego należy poinformować lekarza o wszystkich lekach obecnie lub ostatnio przyjmowanych lub tych, które planuje się przyjąć.
W przypadku stosowania przez pacjenta antagonisty receptora angiotensyny II (ARB) lub aliskirenu, lekarz może chcieć zmienić dawkę lub zastosować inne środki ostrożności.
Należy poinformować lekarza, jeśli stosuje się którykolwiek z następujących leków, ponieważ Axtil może wpływać na ich działanie, lub środki mogą zmniejszyć skuteczność leku Axtil:
leki stosowane do łagodzenia bólu i przeciwzapalne (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, takie jak ibuprofen lub indometacyna i kwas acetylosalicylowy);leki przeciwko niedociśnieniu, wstrząsowi, niewydolności serca, astmie lub alergii, (np. pl/leki-od-a-do-z/inne-leki, efedryna---dzialanie--wskazania--dawkowanie--skutki-uboczne--interakcje, artykul, 66214664. html">efedryna, noradrenalina lub adrenalina);leki przeciwnowotworowe (chemioterapia);leki stosowane w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionych organów (syrolimus, ewerolimus i inne leki należące do klasy leków będących inhibitorami mTOR);diuretyki (np. pl/leki-od-a-do-z, furosemid---kiedy-nalezy-stosowac--dawkowanie-i-dzialania-niepozadane, artykul, 1725563. html">furosemid);suplementy potasu (w tym substytuty soli);steroidowe leki przeciwzapalne (np. prednizolon);allopurynol (stosowany do obniżania stężenia kwasu moczowego we krwi);prokainamid (w przypadku arytmii serca);temsyrolimus (stosowany w leczeniu nowotworów złośliwych);leki przeciwcukrzycowe (np. doustne leki obniżające stężenie glukozy i insulina);lit (w przypadku chorób psychicznych).Co więcej, lek Axtil przyjmowany wraz z alkoholem może doprowadzić do zawrotów głowy lub uczucia pustki w głowie. W przypadku picia alkoholu warto skonsultować się z lekarzem, ponieważ alkohol może wzmacniać działanie leków obniżających ciśnienie.
Axtil – skutki uboczne
Jak każdy lek, Axtil także może powodować skutki uboczne, chociaż nie wystąpią one u wszystkich osób stosujących ten preparat.
Wśród częstych skutków obocznych (mogą wystąpić u 1 na 10 osób) wymienia się:
ból głowy lub uczucie zmęczenia;zawroty głowy;omdlenie, niedociśnienie (nieprawidłowo niskie ciśnienie krwi), szczególnie przy szybkim wstawaniu lub siadaniu;suchy, drapiący kaszel, zapalenie zatok lub zapalenie oskrzeli, duszność;ból żołądka lub jelit, biegunka, niestrawność, nudności lub wymioty;wysypki skórne, w tym uniesione nad powierzchnię skóry;ból w klatce piersiowej;skurcze lub bóle mięśni;zwiększone stężenie potasu we krwi potwierdzone badaniami laboratoryjnymi.Do występujących niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 osób) skutków ubocznych zalicza się:
trudności z zachowaniem równowagi (zawroty głowy);świąd i nietypowe dolegliwości skórne, takie jak drętwienie, mrowienie, szczypanie, pieczenie lub cierpnięcie skóry (parestezje);utratę lub zmianę odczuwania smaku;zaburzenia snu;uczucie przygnębienia, niepokoju, większa nerwowość niż zazwyczaj, niecierpliwość;zatkany nos, trudności w oddychaniu lub zaostrzenie astmy;obrzęk jelit (obrzęk naczynioruchowy jelit), przebiegający z takimi objawami, jak ból brzucha, wymioty i biegunka;zgagę, zaparcie lub suchość w jamie ustnej;wydalanie w ciągu dnia większej ilości moczu niż zwykle;ostrą niewydolność nerek;większe niż zazwyczaj pocenie;brak lub zmniejszenie apetytu (brak łaknienia);przyspieszone lub nieregularne bicie serca;zaczerwienienie;nieostre widzenie;bóle stawów;gorączkę;niemoc płciową u mężczyzn, zmniejszone libido u mężczyzn lub kobiet;zwiększoną liczba niektórych krwinek białych (eozynofilia) w badaniach krwi.Skutki uboczne występujące rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1000 osób) to:
drżenie lub dezorientacja;zaczerwienienie i obrzęk języka;płatowe złuszczanie się skóry, swędząca, grudkowata wysypka;zaburzenia paznokci (np. zmniejszenie przylegania lub oddzielenie się paznokcia od łożyska paznokcia);wysypka lub zasinienie skóry;plamy skórne i ziębnięcie kończyn;zaczerwienienie, swędzenie, obrzęk lub łzawienie oczu;zaburzenia słuchu lub dzwonienie w uszach;uczucie osłabienia;spadek liczby krwinek czerwonych, krwinek białych lub płytek krwi, lub spadek stężenia hemoglobiny w badaniach krwi.Lek Axtil może również bardzo rzadko (u 1 na 10 000 osób) powodować większą niż zazwyczaj wrażliwość na słońce.
Wśród skutków ubocznych o nieznanej częstości (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) wymienia się:
stężony mocz (o ciemnym zabarwieniu), nudności lub wymioty, kurczę mięśni, uczucie splątania i napady drgawkowe, które mogą być wynikiem nieprawidłowego wydzielania ADH (ang. anti-diuretic hormone – wazopresyna, hormon antydiuretyczny);trudności z koncentracją;obrzęk jamy ustnej;zwiększenie poziomu przeciwciał w badaniu krwi;zmniejszenie liczby krwinek w badaniu krwi;obniżone stężenie sodu w wynikach badania krwi;zmiany koloru palców u dłoni i stóp pod wpływem zimna, a następnie mrowienie lub ból pod wpływem ciepła (objaw Raynauda);powiększenie piersi u mężczyzn;spowolnienie lub osłabienie reakcji;uczucie pieczenia;zaburzenia powonienia;utrata włosów.Należy poinformować lekarza, jeśli którekolwiek z powyższych działań nasili się lub będzie trwało dłużej niż kilka dni.
W przypadku objawów ciężkiej reakcji alergicznej (obrzęk twarzy, warg lub gardła utrudniającego połykanie lub oddychanie, świąd i wysypka) lub ciężkich reakcji skórnych (w tym wysypki, owrzodzenia jamy ustnej, zaostrzenia wcześniej występującej choroby skóry takiej jak zespół Stevensa-Johnsona) należy natychmiast zwrócić się do lekarza.
Należy również jak najszybciej skonsultować się z lekarzem jeśli pojawią się następujące objawy:
przyspieszone bicie serca, ból lub ucisk;duszność lub kaszel (które mogą być objawem płucnych działań niepożądanych);zwiększone siniaczenie, krwawienie trwające dłużej niż zazwyczaj, inne krwawienia (np. krwawienie dziąseł), fioletowe wybroczyny na skórze lub większa niż zazwyczaj skłonność do zakażeń, ból gardła i gorączka, uczucie zmęczenia, osłabienie, zawroty głowy lub bladość skóry (które mogą być objawami chorób krwi lub szpiku kostnego);silny ból brzucha, który może promieniować na plecy (może być to objaw zapalenia trzustki);gorączka, dreszcze, zmęczenie, utrata apetytu, ból żołądka, nudności, zażółcenie skóry i oczu (które mogą być objawami chorób wątroby, takich jak zapalenie wątroby lub uszkodzenie wątroby).Axtil – środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Axtil należy omówić to z lekarzem jeśli pacjent ma problemy z sercem wątrobą lub nerkami.
Inne powody do konsultacji to także:
utrata przez organizm znacznej ilości soli lub płynów (wskutek wymiotów, biegunki, nadmiernego pocenia, przebywania na diecie niskosolnej, stosowania leków moczopędnych przez dłuższy czas lub dializowania);leczenie odczulające na ukąszenia pszczół lub os;wysokie stężenia potasu we krwi;kolagenoza naczyń, taka jak twardzina lub toczeń rumieniowaty układowy.Leku Axtil nie należy również podawać jeśli pacjentowi będą podawane środki znieczulające np. przed operacjami lub zabiegami stomatologicznymi.
W przypadku osób czarnoskórych istnieje większe ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego i lek Axtil może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia krwi u pacjentów rasy czarnej niż u pacjentów innych ras.
Lekarz prowadzący może monitorować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów (np. potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu.
Nie zaleca się stosowania leku Axtil u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci nie została jeszcze ustalona.
Jeżeli u pacjenta stwierdzono wcześniej nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
ZOBACZ TAKŻE
Leki na nadciśnienie - dobór, skuteczność, grupy leków hipotensyjnych
Masz nadciśnienie? Na leki musisz uważać
Dlaczego tabletki są często duże i kolorowe? Jest konkretny powód
